Toen ik dit boek bijna twintig jaar geleden vol verwachting voor het eerst las en als verplichte lectuur voorlegde aan studenten met interesse in het taoïsme, was de respons vaak een van ontgoocheling en verwarring. Schippers beschrijving van het 'taoïstische lichaam' wemelt zodanig van liturgische details, fysische praktijken, vreemde verhalen en kosmologische categorieën, dat het velen moeilijk viel om er zelfs maar de aandacht bij te houden. Het was allemaal zo vreemd.

Dit boek is zo anders dan alles wat we doorgaans over het taoïsme lezen omdat het niet zozeer een filosofische gedachte uitwerkt, noch een of andere hedendaagse toepassing voorstelt, maar wel inside-informatie biedt over de taoïstische praktijken en geschriften doorheen de geschiedenis. De auteur, een van de grootste specialisten van het taoïsme en een gewijde priester in de traditie van de Hemelse Meesters, geeft met enthousiasme en een enorme eruditie informatie door, zonder te kiezen voor het compromis van een vereenvoudigd, begrijpelijk, toepasbaar taoïsme. Bijna twintig jaar na de eerste editie en na meerdere herlezingen, vind ik dat hierin de grote waarde van dit boek ligt.

Tao: de levende religie van China (vijfde druk) behandelt een rijke waaier aan onderwerpen, waardoor het onmogelijk kort samengevat kan worden. Als belangrijkste inzichten zou ik noteren: Ten eerste, het verschil dat sinds meer dan een eeuw gemaakt wordt tussen taoïstische religie en taoïstische filosofie, is simplistisch en heeft meer te maken met de moderne bril waarmee men de teksten leest dan met de realiteit. Ten tweede wordt men getroffen door het enorme belang van rituelen, liturgie, feesten, praktijken en hemelse bureaucratie; allemaal dingen die men in het Westen doorgaans niet met het taoïsme associeert. Ten slotte benadrukt Schipper het grote belang van het lichaam, als een waardevolle schat, als corpus van teksten, en als metafoor voor het politieke en kosmische.

Er bestaat geen ander Nederlandstalig boek met zoveel informatie en inzichten over het taoïsme, vooral dan de liturgische en bureaucratische traditie van de Hemelse Meesters, in al zijn aspecten, nuances, verhalen en rituelen. Deze herdruk is daarom nog altijd uiterst welkom en zal wellicht niet snel voorbijgestreefd zijn. Hopelijk zal men er bij de volgende editie voor zorgen dat kleine schrijf- en transcriptiefoutjes weggewerkt worden. [Carine Defoort] Verberg tekst

Het taoïsme, dat als religie een geschiedenis van meer dan tweeduizend jaar bezit, is ondanks de rijke schriftuurlijke en liturgische traditie lange tijd zowel in China als daarbuiten door academici veronachtzaamd als volksgeloof of bestreden als bijgeloof. Dat in de afgelopen jaren de wetenschappelijke belangstelling voor deze belangrijke en in vele opzichten volstrekt oorspronkelijke wereldreligie sterk is gegroeid, is voornamelijk te danken aan de te Parijs docerende Nederlandse sinoloog K. Schipper, die destijds als enige westerling een taoïstische wijding heeft ondergaan en op Taiwan werkzaam is geweest als taoïstische priester, zodat hij als geen ander het taoïsme in al zijn facetten kent. In dit werk, een vertaling van eigen hand van zijn "Le corps taoïste" (1982), biedt hij als eerste een systematisch overzicht van de taoïstische leer, praktijk en overleveringen, ten behoeve van een algemeen ontwikkeld publiek. Het boek is niet alleen geschreven met een superieure kennis van zaken, maar ook met een aanstekelijk enthousiasme. Schipper figureerde in een reeks portretten van wetenschappers van de VPRO-televisie. Bevat een uitgebreid notenapparaat, bibliografie en index. Verberg tekst