Op weg naar De Hartz : roman

Op weg naar De Hartz : roman
Besprekingen
Gedaan met de spielerei
In het nieuwe deel van zijn romancyclus cirkelt Wessel te Gussinklo bijna als een roofdier om zijn hoofdpersonage Ewout heen. In een compromisloze, striemende stijl wordt zijn persoonlijkheid blootgelegd.
Een van de literaire hoogtepunten van 2019 was De hoogstapelaar. Het derde deel van de romancyclus van Wessel te Gussinklo (79) werd lovend ontvangen, won de Bookspot Literatuurprijs en stond op de shortlist van de Libris Literatuurprijs. Op benevelende wijze beschreef Te Gussinklo de getroebleerde binnenwereld van de 17-jarige Ewout Meyster, een vervelend ventje, met zijn stoerdoenerij en gesnoef, maar aandoenlijk ook, zo onzeker en nerveus. We zijn nog maar nauwelijks bekomen van zijn avonturen, gevat in doordenderende zinnen en bezwerende formuleringen, of daar is het volgende deel al.
In Op weg naar De Hartz zien we Ewout terug en zijn problemen zijn er niet minder op geworden. Wel is hij een toontje lager gaan zingen. Dat is te danken (of te wijten) aan ene professor Somsen, die zich als een mentor heeft ontfermd over de inmiddels 19-jarige Ewout. Ongelooflijk vindt Ewout het dat een belangrijk man als Somsen - zo'n 'grote persoonlijkheid', met 'een krachtig en markant …Lees verder
En eerst is er het woord
Wessel te Gussinklo (79) schreef alweer een mateloos boek. Het had het einde van zijn alter ego Ewout Meyster kunnen zijn, maar er komt, als God het belieft, nog meer.
Je kunt een poging doen om de inhoud van Op weg naar De Hartz na te vertellen, maar zo eenvoudig werken Wessel te Gussinklo's romans meestal niet. Op weg naar De Hartz is het vierde boek over de coming of age van Ewout Meyster. Hier staat hij op de rand van de volwassenheid, de ware liefde en het schrijverschap.
Misschien is het incident op de lijnbus in het begin wel typerend genoeg voor de volgende bladzijden. De chauffeur vergeet tegen de afspraak in om Ewout bij de juiste halte af te zetten. Dat akkefietje spint Te Gussinklo bladzijden lang uit. Hij is mateloos, of oeverloos als je het ergerlijk vindt, neurotisch ook. Dat reflecteert zich in de stijl, die het de lezer aanvankelijk niet gemakkelijk maakt. Je moet, net als in de vorige delen van de serie, weer wennen aan de stugge elegantie van de opvallende zinsconstructies en werkwoordsvormen, en aan de overvloed aan woorden. Deze stroom van gedachten en indrukken vloeit schijnbaar ongecontroleerd, vol herhalingen gestap…Lees verder
Ditmaal is het menens
Bijna als een roofdier cirkelt Wessel te Gussinklo om zijn hoofdpersonage heen. In een compromisloze, striemende stijl wordt diens persoonlijkheid blootgelegd.
Een van de literaire hoogtepunten van 2019 was De hoogstapelaar. Het derde deel van de romancyclus van Wessel te Gussinklo (1941) werd lovend ontvangen, won de Bookspot Literatuurprijs, de Zeeuwse boekenprijs en stond op de shortlist van de Libris Literatuurprijs. Op benevelende wijze beschreef Te Gussinklo de getroebleerde binnenwereld van de 17-jarige Ewout Meyster, een vervelend ventje, met zijn stoerdoenerij en gesnoef, maar aandoenlijk ook, zo onzeker en nerveus. We zijn nog maar nauwelijks bekomen van zijn avonturen (die gevaarlijke jongens die hem achternazaten! Die verboden kleren in de la! De depressies!), gevat in doordenderende zinnen en bezwerende formuleringen, of daar is het volgende deel al.
In Op weg naar De Hartz zien we Ewout terug en zijn problemen zijn er niet minder op geworden. Wel is hij een toontje lager gaan zingen. Dat is te danken (of te wijten) aan ene professor Somsen, die zich als een mentor heeft ontfermd over de inmiddels 19-jarige Ewout. Onge…Lees verder
Ewout Meyster op weg naar het niets
Pijnlijk, jazeker, is Te Gussinklo's schets van een verloren mens, maar ook weergaloos mooi en diep.
Soms kom je in de literatuur personages tegen die je, omdat de schrijver hun karakter en handelingen precies en geduldig beschrijft, zo goed leert kennen dat ze je vertrouwd worden, haast als vrienden. Anton Wachter van Vestdijk is er zo een, Kees de jongen van Theo Thijssen, Albert Egberts van A.F.Th. van der Heijden. Vergis ik mij of zijn het vooral mannen, jongens die zo bij je binnenkomen. Of misschien Eline Vere van Couperus, maar nee, toch vooral mannen, bij mij althans.
Ook Ewout Meyster, uit de boeken van Wessel te Gussinklo, behoort tot dat exclusieve kringetje.
In het vierde deel van wat bij mijn weten voor het eerst een heuse cyclus wordt genoemd, Op weg naar De Hartz, komen we hem tegen als ongeveer twintigjarige, op de drempel van volwassenheid. Daarvoor was hij, met zijn hypersensitieve karakter en zijn hoogbegaafdheid, een overambitieus ventje en een gefrustreerde puber; hier leren we hem in een andere hoedanigheid kennen, als iemand die zichzelf probee…Lees verder