Deze bevreemdende roman over de tijd uit 1996 van de Poolse auteur en psychotherapeute (1962)doet meer dan eens denken aan het beste werk van I.B. Singer. Oer is een plattelandsdorp in Polen waar de tijd stil lijkt te staan. Maar schijn bedriegt en zowel het landschap als de bewoners worden geraakt door de loop der gebeurtenissen, door grote en kleine oorlogen. Schitterend tekent de auteur een galerij kleurige figuren die elk op hun eigen manier met de tijd omgaan: de zwerfster Aartje die tot ergernis van de pastoor met een slang om de nek loopt, de ambitieuze Pawel die het grootste huis van het dorp bouwt, de waanzinnige Floortje die met de honden en katten praat en niet te vergeten de aarts- en andere engelen, de boze man en andere bosgeesten en de nixe of ziel van een gestorven boer die Waterspreeuw heette. Af en toe duikt God zelf in deze galerij op, de vreemde, schijnbaar tijdloze God die zich juist openbaart in de veranderingen. Een intrigerende roman over de tijd, fragmentarisch maar doordacht gecomponeerd, die vooral opvalt in karakter- en sfeertekening. Olga Tokarczuk ontving in 2018 de Nobelprijs voor Literatuur.